Έτσι (μείνε) όπως είσαι στη βεράντα

Ήλιος. Φως. Ελπίδα. Ανοίγεις τις μπαλκονόπορτες. Ποτίζεις τα λουλούδια. Παρατηρείς από τη βεράντα τους περαστικούς. Με το 6 παραμάσχαλα βγάζουν το φόβο βόλτα. Μην απορείς. Κι εσύ μόλις γύρισες κι ακούμπησες αυτόν κάπου στο άλλο μπαλκόνι για να αεριστεί. Ζεις και κινείσαι στην εποχή της πανδημίας. Ποιος να το περίμενε;

Πάρε ανάσες. Αυτή η άνοιξη είναι καταφερτζού και το ξέρεις. Δοκίμασε νέα στάση απέναντι στο φως. Μη σε ξελογιάσει και πάρεις τους δρόμους. Θέλει πειθαρχία. Τώρα τη θέλει περισσότερο από ποτέ.

Σ’ ένα τηλεφώνημα με μια φίλη έμαθα ότι είναι η πρώτη φορά που θέλει κολασμένα να πάει στο πατρικό της. Να τι κάνει η απαγόρευση. Σαν έφηβη που σου λένε τι να μην κάνεις και το κάνεις πρώτο. Συνέχισε να κοιτάζεις τους περαστικούς. Τακτοποίησε γλάστρες, φυτά και σκέψεις. Τα συρτάρια του μυαλού σου είναι ακόμη ανάστατα. Ψαχούλεψε λίγο το πριν απ’ αυτό και δες κατάματα το τώρα. Μη σχεδιάζεις τίποτα για το μετά. Όταν έρθει θα είσαι έτοιμη. Άλλαξε συνήθειες. Σε ποια εποχή είπαμε ότι βρίσκεσαι; Πόσο χρονών ερωτεύθηκες; Πότε φόρεσες για πρώτη φορά κραγιόν; Θυμάσαι το πρώτο σου άρωμα; Πότε σε φρόντισες πραγματικά;  Μια αλλαγή της εποχής αυτής αφήνει την πόρτα ανοιχτή για να μπει κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη…

Άλλαξε λίγο θέση και σκέψη. Κουνήσου. Κινήσου. Προχώρα. Από δωμάτιο σε δωμάτιο μέτρα βήματα. Δες τη γειτονιά σου καθαρά. Ξεδιάλυνε τα μέσα σου. Γιατί να είσαι στην ίδια θέση για τόση ώρα, τόσα χρόνια, τόσο πολύ;  

Η Τζέιν Όστεν έλεγε ότι η ζωή μοιάζει να είναι μια γρήγορη εναλλαγή από πολυάσχολα τίποτα. Κι ο συγκλονιστικός Στήβεν Χόκινγκ έκανε οικείο το εκπληκτικό..."ευφυΐα είναι η ικανότητα προσαρμογής στην αλλαγή".

Μη μένεις ακίνητη για ώρες μπροστά από μια οθόνη. Πάρε το τίποτα και κάνε το κάτι. Ό,τι. Προσπέρασε τα καθημερινά προβλήματα, όπως και τον καθημερινό φόβο της αλλαγής. Μελέτησε τους διαδικτυακούς φίλους σου και βάλε τα με τον πολυδιάστατο χρόνο. Φτιάξε μόνη σου υπέροχα και λαμπερά μαλλιά, κάνοντας μόνο μασάζ στο τριχωτό την ώρα που λούζεσαι. Περιποιήσου σε βάθος την επιδερμίδα σου. Αγάπησε αυτή τη νέα ρουτίνα και τη ζωή σου στο τώρα. Είναι στιγμές που θες να κινηθείς, να αλλάξεις, να προχωρήσεις και δεν υπάρχει νούμερο που να το υποστηρίζει. Άφησε κάτω τη σκληρή λακ κρατήματος, που κάνει επιθυμίες και θέλω κάπως δυσκίνητα και επίτρεψε σε κάθε φριζαρισμένη σκέψη να διαταράξει κάπως την κανονικότητά σου (όπως την ήξερες). 

Και μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάνει το βράδυ. Και κλείνεις τα φώτα. Τυλίγεις το κουβερλί γύρω σου σφιχτά. Δεν κάνει κρύο, αλλά έχεις ανάγκη από μία αγκαλιά. Κι εδώ η στιγμή θέλει βαθιά ανάσα.

Ξυπνάς κάθε πρωι και νιώθεις ότι χρειάζεσαι περισσότερο από ποτέ αυτή τη βαθιά ανάσα. Είναι που μπορεί να λείπει εκείνος, να μην έχεις δουλειά, να μην έχεις χρόνο για χάσιμο, να μην έχεις διάθεση για κάτι, ή να έχεις διάθεση για πολλά, και πολλά είναι αυτά που πρέπει να προλάβεις να κάνεις. Στρες; “Απαραίτητο” σου λένε οι άλλοι. Και τότε είναι που χρειάζεται να συνεχίσεις το βιβλίο από εκεί που το άφησες, να δεις επιτέλους μια ολόκληρη ταινία, να εκτελέσεις μια συνταγή, αλλά και να σε περιποιηθείς όσο ποτέ άλλοτε με όλα αυτά τα μαγικά προϊόντα, που στέκονται για μήνες εκεί γύρω σου.

Καμιά φορά είναι οι ανησυχίες σου, που σε πάνε παρακάτω. Και τότε είναι που κοιτάς τον ουρανό κι είναι ολοκάθαρος. Τρέχεις τα πρωινά στους δρόμους και δοκιμάζεις τις βαθιές ανάσες. Και μια μέρα δοκιμάζεις μαζί με μία ακόμη συνταγή στην κουζίνα και νέα αλλιώτικα προϊόντα περιποίησης που φροντίζουν επιδερμίδα και ψυχή. Κι έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο σε αγαπάς για την αίσθηση αναζωογόνησης που νιώθεις. Πόσο σου πάει η βαθιά ανάσα, εδώ έξω στο μπαλκόνι;

Η ομορφιά είναι συναίσθημα (κι είναι ευκαιρία να αναδείξεις αυτή τη μοναδική σου φρεσκάδα και φυσική σου λάμψη)

 Η κεντρική φωτογραφία είναι ένα σχέδιο μιας ενδιαφέρουσας καλλιτέχνιδας. Τη βρίσκεις στο instagram ως lia_quax. Κάθε Σάββατο δίνει μια εικόνα εδώ, που συνοδεύει ένα από τα πιο αλλιώς κι αλλιώτικα ποσταρίσματα, που είναι υλικό για μια ιδιαίτερη φροντίδα, που ταιριάζει σε κάθε τύπο (επιδερμίδας).